Co to jest afrykański pomór świń (ASF)?

Afrykański pomór świń (ASF) jest nieuleczalną i wysoce zakaźną wirusową chorobą dzików oraz wszystkich ras świń domowych. Człowiek oraz pozostałe gatunki zwierząt są niewrażliwe na zakażenie wirusem ASF, mogą go jednak przenosić.

W związku z brakiem szczepionek przeciwko ASF oraz zakazem leczenia zwierząt chorych, choroba zwalczana jest wyłącznie metodami administracyjnymi. Zapobiegawczo – poprzez nałożenie na producentów świń szeregu obowiązków mających utrudnić dalsze rozprzestrzenianie się choroby, a po wykryciu ogniska choroby poprzez wybijanie stad zakażonych i ze strefy zapowietrzonej. Z tego powodu wystąpienie przypadków ASF jest przyczyną niezwykle poważnych strat ekonomicznych ponoszonych przez hodowców, ale także przez budżet państwa.

Jak rozpoznać ASF?

Objawy afrykańskiego pomoru świń mogą być podobne do innych chorób lub zatruć. Mogą być też różne w różnych stadach. Następujące objawy zawsze powinny zaniepokoić hodowcę:

• nagłe padnięcia świń – ASF w stadzie świń może niekiedy objawić się jedynie nagłymi padnięciami, bez innych objawów towarzyszących;
• wzrost wewnętrznej ciepłoty ciała (do 40,5-42°C), któremu mogą nie towarzyszyć inne symptomy (gorączkujące świnie mają często zachowany apetyt, poruszają się na ogół normalnie);
• inne objawy kliniczne, które mogą dołączyć do gorączki:
  • sinica skóry uszu, brzucha i boków ciała,
  • drobne, lecz liczne wybroczyny w skórze,
  • zaczerwienienie skóry widoczne zawłaszcza na końcach uszu, ogona i kończynach,
  • duszność,
  • pienisty wypływ z nosa,
  • wypływ z worka spojówkowego,
  • biegunka – często z domieszką krwi,
  • wymioty,
  • niedowład zadu,
  • objawy nerwowe w postaci podniecenia, drgawek mięśni i skurczów kloniczno-tonicznych,
  • ronienia u prośnych macior;
• niekiedy gorączce mogą towarzyszyć posmutnienie, utrata apetytu, szybkie i trudne oddychanie oraz zaleganie wydaliny z nosa i oczu, wymioty, zaparcia, krwista biegunka, przed śmiercią może nastąpić śpiączka, która pojawia się jeden do siedmiu dni po wystąpieniu pierwszych objawów klinicznych.

Więcej informacji na stronie Głównego Inspektoratu Weterynarii